Intervisie binnen je organisatie of juist niet?
- N.B. Vragen over begrippen of intervisiemethoden? Mail me.
Compententies voor intervisie
De beroepsvereniging voor coaches – NOBCO – heeft in 2016 competentieraamwerk voor intervisie opgesteld. Dit kan een prima leidraad zijn om onze eigen wijze van werken als senior- en mastercoaches in de intervisie te bezien. Mijn ervaring met al die verschillende intervisiegroepen – als deelnemer en als begeleider – is dat de kernbegrippen gelijkwaardigheid, veiligheid, durf en vertrouwen nog essentiëler zijn voor de wijze waarop de vraaginbrenger en de intervisiegenoteneen een casus/vraag/probleem aanpakken.Casus of inbrenger?
In organisaties worden vaak cases besproken. Wanneer een intervisiegroep binnen een organisatie, afdeling of cluster is opgezet, willen de deelnemers het graag over de inhoud van de casus hebben. De vraaginbrenger heeft het over een derde persoon, een klant, cliënt of patiënt. Deze zakelijke informatieuitwisseling voelt vaak veilig. De intervisiegroep onderzoekt naar mogelijkheden en oplossingen. Onder andere de Incidentmethode is voor zo’n casusbespreking een goed werkend intervisiemodel.
De persoonlijke vetes, onderlinge relaties, belangentegenstellingen, verborgen agenda’s, competitie, machtsspelletjes blijven echter ondergronds. Zelden komt binnen organisaties aan de orde waarmee de vraaginbrenger zelf worstelt of waarom het diegene zo raakt.Persoonlijke intervisie binnen organisatie?
Hoe veilig en gelijkwaardig is intervisie binnen de organisatie? In hoeverre durft iemand zichzelf en de groep te vertrouwen dat de inbreng niet in een ander verband tegen diegene wordt gebruikt? Ik zal niet de laatste zijn die zoiets heeft meegemaakt.
De structuur van het intervisiemodel biedt een kader. Maar een ervaren intervisievoorzitter is nodig voor het leren metacommuniceren over wat er gebeurt tijdens de intervisie, over achterliggende patronen, motivaties en belangen, relaties tussen de groepsleden, enz. Dan nog: in hoeverre durft iemand zich kwetsbaar op te stellen, zich bloot te geven tijdens zo’n intervisieronde? Hoe gelijkwaardig zijn de deelnemers?Externe intervisie
Ik pleit voor een intervisiegroep met mensen van buiten de afdeling of organisatie. Dit vergroot het draagvlak op een gelijkwaardige, veilige groep waarin de deelnemers met durf en vertrouwen hun persoonlijke vraag kunnen inbrengen. Zo nodig kan een externe intervisiebegeleider in de beginperiode of een tussenevaluatie de groep op weg helpen.Goed functionerende intervisiegroep
Mijn ervaringen met een gevorderde groep zijn onder andere: - Wat wordt besproken in de groep komt overeen met het innerlijk beleven en het bewustzijn van de vraaginbrenger.
- Ieder mag zichzelf zijn.
- Er is sprake van onderling vertrouwen. De vraaginbrenger en de overige deelnemers durven elkaar een spiegel voor te houden en een eigen vraag in te brengen, want de casus gaat tenslotte eerder over de inbrenger zelf dan over derde personen in die casus.
- Professionele betrokkenheid bij gevoeligheden zonder overgevoelig te reageren.
- De Balintmethode en de “roddel”methode zijn goede modellen als handvat voor de intervisieronde in zo’n groep.
- Metacommunicatie en opbouwende feedback zijn essentiële hulpmiddelen.
- Open staan voor elkaar zonder meningen en oordelen op de voorgrond te plaatsen.
- Dan kunnen levensvragen en werkvragen veilig en gelijkwaardig besproken worden.
Intervisie voorbij
Als al jouw of mijn overgevoeligheden en angsten en patronen niet meer spelen, is intervisie – klankborden, uitwisselen van mogelijkheden enz. – overbodig voor een coach? Volgens mij is het dan nog steeds stimulerend om uit te wisselen hoe ik ook met cliënten kan omgaan.